- prowincjusz
- ♂ разг. провинциал+
prowincjonał, parafianin
* * *м разг.провинциа́лSyn:prowincjonał, parafianin
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
prowincjonał, parafianin
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
prowincjusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek wywodzący się z prowincji lub mieszkający na prowincji, przesiąknięty prowincjonalizmem, nieobeznany z życiem wielkomiejskim, niemający ogłady towarzyskiej, zacofany,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prowincjusz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «ten, kto mieszka na prowincji, człowiek nie znający życia wielkomiejskiego, nie mający miejskiej ogłady» … Słownik języka polskiego
prowincjonał — m IV, DB. a, Ms. prowincjonałale; lm M. owie, DB. ów przestarz. «człowiek mieszkający na prowincji, nie znający życia wielkomiejskiego, nie mający miejskiej ogłady; prowincjusz» … Słownik języka polskiego
prowincjuszka — ż III, CMs. prowincjuszkaszce; lm D. prowincjuszkaszek forma ż. od prowincjusz … Słownik języka polskiego